Qazi'de çocuk olmak

Lokiza niftê (gaz lambası) bir zamanlar Qazî'de de kullanılırdı.

Bazen cam kırılır, onun yerine yenisi alınırdı. Şehre gelip yenisini alan köylülerimiz, onu sapasağlam köye götürmek için adeta seferber olurdular.


Camın içinden bir ip geçirip, boyunlarına asardılar. Çünkü cam ince olduğundan, onu sağlam bir şekilde köye ulaştırmanın en iyi yolu ip ile boyna asmaktı.

Ağrı sokakları, boyunlarında bu camdan olan insanlar ile doluydu.

Bende dedem ile birlikte Ağrıya gelirdim bazen. Halis Aslan'ın Karar Şimşek'inde, dedemin kucağında, Ağrıya doğru yol alırdık. Yolda bana bir yerleri göstererek;

-Eva kuder e (burası neresi) ?

Diye sorar, bende sırasıyla "Mengeser, Zeviya Lewhê, Merzelê Onceliyê, Oncelî, Komîne ve şeher"

Derdim. Bildiğim her soru için, bana bir para verirdi. Köye dönene kadar, bir kibrit kutusunu (bazen iki) para doldurur, köye varır varmaz kardeşlerimle beraber soluğu Apê Ûsê'nin dükkanında alırdık.

Bazen bir lokıza nıftê bile, insanın tüm çocukluğunu aklına getiriyor.

Qazi'de çocuk olmak güzeldi.

26.01.2016

Nihat Öner