Dün baharı karşılamak için özlemlerimin köyüne (Gundê Qaziye ) gittim
Baharı kuşların cıvıltısın da kar çiçeklerinin beyazlığında göğün mavisinde yakalamak için
İlk leylekleri ziyaret ettim sonra Metin abinin bahçesinde yuva yapan kuşları gördüm.
mutluluğun doğa umudun Gundê Qazi olduğunu gördüm. En çok mutlu eden ise bir çift atmacanın bahçede yuva kurma telaşı idi. Sonra kuluçkaya oturan kazın yumurtalarına,yuvasına sahip çıkışını izledim. Sıra yeni doğan buzağıları ziyarete gelmişti ...bu ne güzellik Allah,ım bayıldım desem yeridir. Eve girdik ilk ziyaretçimiz İbrahim abi ( bıllo ) idi güzel bir sohbete şahit oluyordum gülerek mutluluk ile.
Sonra bir inip bir kalkan edlan geliyordu takıldık takıldı bize çay içtik ve meşhur kelimesini söyledi gider ayak neler bilirim neler diyerek ve beklediğim engin.yılmaz kardeşim geldi sohbetin en derini dostluğun samimiyetini yakalamıştık derininden metin abinin evinde baharı karşılamış sohbete doymuş akşamın karanlığından beton yığınına çaresizce dönüyorduk Gunde Qazi,den baharı umudu sohbeti bırakarak....
Saim Akbulut
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder