Belki köyün minibüsünden inip gelecek kasketli babamı arıyorum.
Çocukluğumun çocukları, arkadaşlarım Saimê Melle'yi, Çetoyê Ezizi, Metoyê Xalıs'ı, Şeroyê Êysa'yi, Memoyê Xalto'yi, sırlarımın ortağı kadim dostum, arkadaşım, yoldaşım Cemalê Qurbani'yi arıyorum.
Belki hasretine doyamadığım Murat Nehrini ve balık tutmayı, kumunda uzanmayı, üzerimizden uçan yaban kuşları.
Ve üç gözünde üç çeşmesi ile üç dağını yani Çevkanilerimizi, Newala Heci'nin buz gibi çeşmesini arıyorum.
Patos zamanlarında yığınların üzerinde oynamayı, harmanlıkta buğdayın önünde yattığımız geceleri arıyorum.
Ato ile tezeklerin arasındaki saklambaçları arıyorum. Kim bilir
Arkadaşlarla Kevırê Spi'deki Çetoyê Sılhê'nin doyumsuz sesini arıyorum.
Gençlerin evlerin damına çıkıp aşklarına olan masum bakışmalarını arıyorum belkide.
Kışın bacaların üzerinden kar yığınlarının üzerine takla atan çocukluğumu arıyorum sırılsıklam.
En çokta okuldan döner dönmez annemin kucağına oturup ellerini tutarak parmaklarını bir birine denk getirmeyi özledim, arıyorum.
Onun içindirki Gundê Qazi sadece bir köy değil, gittiğin her yere taşınan özlemdir, aşktır sevdaya verilen addır Gundê Qazi.
....Saim Akbulut ....Özlemler. ...
16.02.2016
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder